Schrijven

Schrijven.

Schrijven.

Typen eigenlijk, maar schrijven.

Woorden aan elkaar koppelen tot zinnen, zinnen laten vloeien, gedachten ordenen in die zinnen en daarmee, rust. Rust in mijn hoofd. Rust in mijn lijf. Oneindig nodige rust.

Rust van waaruit weer woorden ontstaan.

Korte woorden. Jip en Janneke. Geen ingewikkelde, lange, in elkaar door vloeiende zinnen met honderden komma’s die zinnen blijven koppelen tot je geen einde meer van de zinnen ziet. Nee. Liever kort.

Ik denk niet dat ik goed schrijf.

Of mooi.

Of handig.

Of inspirerend.

Maar ik denk wel dat ik het heerlijk vind om te schrijven. En dat die heerlijkheid voldoende is.

En nu deel ik er stukjes van, met jullie. Om te lezen. Of om over te slaan. Wat jij fijn vindt.

Want ik run een haakbedrijf. Maar ik bén een mens.

En als mens-zijnde wil ik graag méér delen.

Meer connectie.

Meer gezelligheid.

Soms zal dat over haken gaan. Soms niet.

En ik dénk dat dat oké is. Want het is een haakbedrijf, maar het is ook mijn haakbedrijf.

Wat niet bestaat zónder mij. Waar het mij in elke vezel van het bedrijf. In elke steek. In elke tutorial. In elke foto.

En dat mij wil gezien worden, gehoord, gekoesterd en gedeeld.

Dus bij deze. Een stukje mij.

Voor jou